Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

Μαρία Καλουδιώτη


Ονομάζομαι Μαρία Καλουδιώτη. Είμαι απόφοιτη του ΤΕΦΑΑ Αθήνας .Ζω στο Ηράκλειο της Κρήτης από το 1985, παντρεμένη με το Μανόλη Μανωλάκη γυμναστή και προπονητή βόλεϊ .Έχουμε μια κόρη επίσης αθλήτρια του βόλεϊ και φοιτήτρια στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας.

  • Είμαι διευθύντρια του Καλλιτεχνικού σχολείου Ηρακλείου (γυμνάσιο-Λύκειο).
  • Πρόεδρος του σωματείου ΑΘΛΕΣΗ από το 2004(στη διοίκησή του από το1994).

Όσο νιώθει κανείς από το σύντομο βιογραφικό μου, όπως και πολλοί άλλοι συνυποψήφιοί μου, οι εμμονές μας για κάποια πράγματα και η καλώς εννοούμενη «τρέλα μας», μας οδηγεί στη δια βίου προσφορά μας. Εξ ου και η ανάμειξή μας με τα κοινά. Έχουμε μεγάλη δε διαφορά ,όλοι μας ,από πολιτικούς και πολιτικάντηδες ,που ριζώνουν σε καρέκλες και δε λένε να αποχωρήσουν αν δεν τελειώσει ο βίος τους (ίσως γιατί απολαμβάνουν..).

Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση με τον πολιτισμό της πατρίδας μας, το μόνο που διαρκώς κάνουμε είναι να χάνουμε χρόνο, χρήμα, και να καταθέτουμε ψυχή. Ανταμειβόμαστε βέβαια (και ίσως οι διοικούντες να μας λοιδορούν γι’ αυτό) ηθικά. Όταν οι αθλητές μας και οι μαθητές μας , μας βεβαιώνουν ότι είμαστε η αφορμή να σηκώσουν το κεφάλι και να κάνουν βήμα στη ζωή και τη δουν κατάματα. Γιατί αυτό είναι ο αθλητισμός, ο πολιτισμός του ανθρώπου και η δύναμή του στην πρόκληση και χαστούκια της ζωής.

Εν προκειμένω με τις εκλογές της ΕΟΠΕ και το βόλεϊ στην Ελλάδα, πολλοί λένε πως το παιχνίδι έχει χαθεί. Η σημερινή διοίκηση της ΕΟΠΕ, ξέφυγε από το μέτρο. Πώς βέβαια να μη γίνει τούτο, όταν κάποιος γίνεται σαν τους αθάνατους της ΕΟΑ, 39 χρόνια , δηλαδή δια βίου στο ίδιο πόστο. Έτσι θα ’χουμε φαινόμενα σαν του τέως «ΚΟΚΟΥ»να χαιρετά σαν αρχηγός κράτους στην Ολυμπιάδα.

Προσωπικά πιστεύω πως αν δραστηριοποιηθούμε τώρα θα προλάβουμε . Ας αφήσουμε στην άκρη τα μικροσυμφέροντα και τις εκδουλεύσεις για το καλό του βόλεϊ. Να δραστηριοποιηθούμε για τους εξής τομείς στο πλευρό της κίνησης.

  1. Εκδημοκρατισμός της ΕΟΠΕ και της λειτουργίας της .Όχι πάνω από 2 τετραετίες στη διοίκηση, αλλαγή του καταστατικού της .
  2. Να ξαναβρεί το βόλεϊ και ο αθλητισμός τη σημασία του στη βάση. Αλλαγή της αναπτυξιακής πολιτικής της .Πολλοί αθλητές-τριες-πολλοί αγώνες-μαζική συμμετοχή-Όχι στους γραφειοκρατικούς αποκλεισμούς των παιδιών –όχι στις μη αξιοκρατικές επιλογές για εθνικές ομάδες με βάση το συμφέρον κάποιων ομάδων και τα μόρια εισαγωγής .
  3. Όχι στον οικονομικό μαρασμό των σωματείων και του αθλήματος . Πίεση στη πολιτεία να δώσει τα οφειλόμενα και για νέα κονδύλια. Εύρεση χορηγών από την ΕΟΠΕ για κάθε κατηγορία πρωταθλήματος .
  4. Πίεση για αξιοποίηση όλων των αθλητικών και Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Η πολιτεία να εκχωρήσει τη χρήση τους στα σωματεία . Το ίδιο πρέπει να πράξουν και οι Δήμοι χωρίς χαράτσι, για να γεμίσουν τα κλειστά με παιδιά που θα παίζουν βόλεϊ.

Όταν τίθενται τέτοιοι στόχοι , ποιος μπορεί να μείνει αδιάφορος και έξω από την κίνηση των «ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΒΟΛΕΪ». Μόνο όσοι βολεύονται ή νιώθουν πως βολεύονται. Η ιστορία όμως παραμένει αμείλικτη και τιμωρός , γιατί γράφεται πάντα από τους πρωτοπόρους. Τους ασήμαντους και τους μέτριους τους ξεχνά.

Ευχαριστώ για την τιμή

Μαρία Καλουδιώτη

Email επικοινωνίας: mkaloudioti@yahoo.gr –τηλ 6944786527